Z pewnością w bibliotecznych zbiorach posiadacie książki autorstwa Joanny Papuzińskiej – cenionej polskiej poetki i prozaiczki, znanej głównie z utworów dla dzieci. W przypadającym dziś Światowym Dniu Poezji chciałabym zarekomendować dwa najnowsze zbiory tej autorki.
„Takie to opowieści wędrują z ust do ust – nic dziwnego, że ludzie ciągle skarbów szukają”
Bajczary i czarbaje są fantastyczną adaptacją kilkunastu ludowych podań różnych autorów, które znajdziecie na stronach serwisu Wolne lektury. Papuzińska, zainspirowana tekstami między innymi Stefani Dudy czy Anny Cieśli, postanowiła opowiedzieć te nieco zapomniane już historie na nowo. Wszystkie podania o tajemnych jamach ze skarbami, o rywalizacji przyrodnich sióstr czy chłopcu, który rozumiał mowę zwierząt, są kwintesencją polskiej tradycji ludowej. Typowe dla naszej kultury imiona, obecni w polskiej tradycji święci, poszczególne wydarzenia z roku obrzędowego – to wszystko wybrzmiewa echem w wybranych przez Papuzińską tekstach. W tych czarodziejskich baśniach zawsze zwyciężają ludzie pokorni, a ci źli nie zostają ukarani, choć zawsze dostają maleńki pstryczek w nos.
Czy Bajczary i czarbaje są więc zwykłym zbiorem typowo polskich bajek? Wyróżnia je jedna cecha – piękny język, jakim wyselekcjonowane historie snuje Papuzińska. To narracja wyjątkowo melodyjna, choć prosta i zrozumiała dla małych słuchaczy – autorka nadaje jednak tej prozie poetycki wymiar: trudny do odnalezienia w przeciętnym zbiorze baśni.
TYTUŁ: Bajczary i czarbaje
AUTOR: Joanna Papuzińska
ILUSTRATOR: Anna Łazowska
WYDAWNICTWO: Literatura
LICZBA STRON: 104
ROK WYDANIA: 2019
„Poezja zaczyna się od naszej dziwności, że plączą się po głowie myśli”
O ile Bajczary i czarbaje są niejako „zasłyszane” i Papuzińska w piękny sposób przerabia je na swój styl, o tyle Zaczekaj – zbiór ponad trzydziestu wierszy dla dorosłych – zdaje się być bardzo osobistą refleksją autorki. Choć znajdziecie w nim poezje, nawiązujące swoją treścią zarówno do polskiej tradycji literackiej, jak i do Biblii, to jednak tematyka wierszy zawsze dotyczy tego, co człowiekowi jest najbliższe.
Rozczarowanie, cierpienie, pragnienie wejścia w relację z drugim człowiekiem, ulotność, samotność – Papuzińska pisze o tym wszystkim, co od zawsze znajduje swoje odzwierciedlenie w poezji i czego „ani przy rodzinnym obiedzie, ni w herbacie w pracy wypowiedzieć nie sposób nie budząc popłochu”. Język tego zbioru przypomina mi najdoskonalsze wiersze Szymborskiej – do bólu szczery, zakorzeniony w literackiej tradycji, a jednak prosty i ludzki. Jeżeli lubicie wiersze, zbiór Zaczekaj jest doskonałą lekturą na dzisiejsze święto.
TYTUŁ: Zaczekaj
AUTOR: Joanna Papuzińska
WYDAWNICTWO: Literatura
LICZBA STRON: 48
ROK WYDANIA: 2019
Lustrzane inspiracje
Co może bibliotekarz zrobić z poezją? Oto kilka pomysłów na to, by w bibliotece rozbrzmiała liryka. Możecie:
- Zainicjować powstanie Klubu Miłośników Poezji dla dorosłych bądź Klubiku dla nieco mniejszych dzieci. Spotkania wokół poezji dla najmłodszych są rzadko spotykaną, a bardzo twórczą formą;
- Zorganizować spotkanie z lokalnymi poetami;
- Zaplanować Noc Poezji bądź warsztaty, w których formy poetyckie będą łączyć się np. z plastycznymi/muzycznymi;
- Zaprojektować poetycką półkę;
- Ogłosić poetycki plebiscyt/pojedynek;
- Opracować grę z poezją – w formie podchodów, konkursu, zagadek.
