Po powodzi w 1997 roku, Biblioteka Narodowa prowadziła wieloletnią akcję szkoleń, konferencji na temat zapobiegania zagrożeniom powodziowym i ratowania zbiorów po zalaniu wodą. Do obecnej chwili Biblioteka Narodowa nie otrzymała informacji o zniszczeniach cennych księgozbiorów od bibliotek dotkniętych powodzią, co pozwala wysnuć wniosek, że były one przygotowane na taką ewentualność i stosowały zalecane procedury postępowania przeciwpowodziowego.
Niemniej w mniejszych miejscowościach są biblioteki posiadające zbiory współczesne, które ucierpiały w czasie powodzi, a które należy ostrzec przed możliwym zagrożeniem mikrobiologicznym.
Biblioteka Narodowa zaleca aby pomieszczenia, które zostały zalane dokładnie posprzątać, oczyścić, osuszyć, a ściany poddać dezynfekcji, pamiętając jednocześnie o ochronie indywidualnej. Poza tym konieczne jest usunięcie wszystkich zalanych i zamoczonych zbiorów, sprzętów oraz innych elementów wyposażenia, które zostały zalane lub w części nasiąknęły wodą. Zalane zbiory należy usunąć z biblioteki i skierować do utylizacji w miejscach do tego wyznaczonych zgodnie z wytycznymi lokalnych władz lub służb miejscowych. Z powodu bardzo silnego zanieczyszczenia wód powodziowych zalane i zamoczone przedmioty stanowią zagrożenie mikrobiologiczne, które może być niebezpieczne dla życia i zdrowia ludzkiego. Lekko zamoczone książki przesuszone i wstawione do suchego i nigdy niezamoczonego księgozbioru, mogą stanowić dla niego zagrożenie przez rozprzestrzenienie się grzybów w całym pomieszczeniu. Woda powodziowa sprzyja szybkiemu rozprzestrzenianiu się niebezpiecznych grzybów, wirusów, bakterii i pasożytów pochodzących z rozszczelnionych szamb, obór, zalanych oczyszczalni ścieków, stacji benzynowych i cmentarzy. Zagrożenie mikrobiologiczne w warunkach wysokiej temperatury i dużej wilgotności powietrza umożliwia szybki rozwój grzybów na papierze książek.
Więcej: bn.org.pl
Źródło zdjęć: polona.pl/BMM