W 2020 roku zbiory Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, obejmujące kolekcję patrona biblioteki, zostały zaliczone do narodowego zasobu bibliotecznego. Jest to, podlegający szczególnej ochronie, zespół obiektów wyjątkowo cennych dla dziedzictwa piśmienniczego i kulturowego.
Unikatowa kolekcja o dużym znaczeniu dla kulturowego rozwoju Polski i Lubelszczyzny, powstawała do 1906 roku. Większość tytułów, z których składa się zbiór, to polonika. Wiele dzieł ma istotne znaczenie dla nauki jako baza źródłowa, szczególnie do badań historycznych, ale również do śledzenia życia artystycznego. Kolekcję tworzy: 648 rękopisów, 1994 starodruki, 901 kartografii, 1750 grafik, a także druki ulotne, pocztówki i fotografie. Grupy zbiorów i ich krótki rys historyczny przedstawia dr. Grzegorz Figiel, zastępca dyrektora ds. merytorycznych WBP w Lublinie, w swoim artykule zamieszczonym w „Notesie Konserwatorskim”. Ciekawy wątek rozważań autora stanowią aspekty konserwatorskie związane z bezpiecznym przechowywaniem kolekcji oraz zagadnienia omawiające wytyczne konserwacji zachowawczej.
W najbliższych latach Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Lublinie planuje wydzielić kolejne kolekcje swoich zbiorów – szczególnie cennych dla polskiego dziedzictwa kulturowego – i aplikować o przyjęcie ich do NZB.
Zachęcamy do lektury artykułu Kolekcja z księgozbioru Hieronima Łopacińskiego w Narodowym Zasobie Bibliotecznym, który ukazał się w czasopiśmie „Notes Konserwatorski” nr 22.
Duża część omówionych w artykule zbiorów jest dostępna w bibliotece cyfrowej polona.pl.