Autorzy dziecięcej beletrystyki często piszą o przyjaźni, wykorzystując postacie zwierząt. Dziś chcę polecić trzy – łagodne, urokliwe i wartościowe – książeczki dla przedszkolaków, w których główni bohaterowie-zwierzaki uczą się słuchać, patrzeć i doceniać najbliższych.
Dorosnąć do przyjaźni – Niedźwiedź i pianino
Książka, która zauroczy. Mały niedźwiadek znajduje na leśnej polanie tytułowy instrument muzyczny. Nieistotne kto go tam zostawił; nieważne, że misie nie potrafią grać na pianinie – główny bohater zafascynowany dziwnymi, wydobywającymi się z przedmiotu dźwiękami, stale do niego powraca… Gdy staje się wirtuozem, skuszony przez przypadkowo spotkanych ludzi, decyduje się na wyjazd. Co zaoferuje mu miasto?
Picturebook Davida Litchfielda otrzymał w 2016 roku Waterstone’s Childrens’s Book Prize. Nic dziwnego – sama bajka, choć niezwykle krótka, jest cudownie zilustrowana i bardzo dobrze skomponowana literacko. Prostota tej historii, atrakcyjna forma wydania, uniwersalizm przekazu – nie można Niedźwiedziowi nic zarzucić. Wzrusza i jest doskonałym pretekstem do poważnej rozmowy z dziećmi o wielu złożonych zagadnieniach, takich jak talent, pasja, rodzina, szczęście, tęsknota. Lektura obowiązkowa!
TYTUŁ: Niedźwiedź i pianino
AUTOR: David Litchfield
TŁUMACZ: Natalia Galuchowska
WYDAWNICTWO: Zielona Sowa
ROK WYDANIA: 2019
LICZBA STRON: 40
Przed snem – Mysie bajeczki
Opowieści Arnolda Lobela to druga, pozornie dość skromna książka, o której nad wyraz ciepło myślę. Mysie bajeczki zawierają siedem historyjek opowiadanych przez tatę-mysz dzieciom. Są tu między innymi powiastki o studni, która nie chciała, by wrzucać do niej pieniądze, o strasznych chmurach o kocich kształtach oraz o dwóch, skrajnie różnych perspektywach małego i dużego spacerowicza. Każda z historii jest inna – łączą je mysi bohaterowie, a także subtelne ilustracje.
Brzmi to banalnie: niemniej jednak każdą z tych bajek zwyczajnie chciałoby się opowiedzieć dziecku na dobranoc. Ich treści są relaksacyjne oraz wyciszające, a ilustracje niezwykle wdzięczne. Fantastyczne tłumaczenie Wojciecha Manna, spójna, dopracowana stylistyka książeczki tudzież jej elementy humorystyczne (np. gdy żona starego pana Mysza tłucze go wałkiem po głowie) sprawiają, że Mysie bajeczki są po prostu wyjątkowe.
TYTUŁ: Mysie bajeczki
AUTOR: Arnold Lobel
TŁUMACZ: Wojciech Mann
WYDAWNICTWO: Literackie
ROK WYDANIA: 2019
LICZBA STRON: 64
Podróż przez życie – Droga na górę
Pod względem fabuły książka Marianne Dubuc jest historią równie prostą co Niedźwiedź i pianino oraz Mysie bajeczki. Pani borsukowa od wielu lat co dzień wędruje przez okolicę, by dojść na szczyt pobliskiej góry: ogląda zwierzęta, pomaga mieszkańcom, jest życzliwa i „zawsze czuje, gdy coś jest nie tak”. Podczas jednego z takich spacerów spotyka małego Aleksandra – roztacza nad nim swoją opiekę, stopniowo ucząc go świata wokół.
W tej niepozornej, niesłychanie estetycznej książeczce kryje się potężny ładunek emocjonalny. Młodsze dzieci odbiorą Drogę do góry jako sympatyczną historyjkę o dwójce przyjaciół. Te starszaki, które już wiedzą co nieco o świecie, podświadomie wyczują, że mowa jest o czymś więcej: o starzeniu się, dojrzewaniu, o strachu i stopniowej utracie sił. Nic nie jest w tej książce powiedziane wprost – autorka bardzo rozważnie dobiera słowa, zachowując jednocześnie niemal liryczny i delikatny styl. Łagodna estetyka sprawia, że Droga na górę nasuwa jedynie pozytywne skojarzenia, a jednocześnie może stać się wprowadzeniem do poważnych, „dorosłych” spraw. Taka sobie, Pani Borsukowa i kotek Lulek – głębia w prostocie, ot co!
TYTUŁ: Droga na górę
AUTOR: Marianne Dubuc
TŁUMACZ: Justyna Bednarek
WYDAWNICTWO: Wytwórnia
ROK WYDANIA: 2019
LICZBA STRON:70