Biblioteka Narodowa jest jedną z najstarszych instytucji kultury w Polsce i jedną z pierwszych bibliotek narodowych w Europie. Jest skarbcem Rzeczypospolitej, archiwum współczesnego piśmiennictwa polskiego gromadzącym rękopiśmienne spuścizny najwybitniejszych literatów oraz jednocześnie najnowocześniejszą biblioteką cyfrową w kraju zachowującą dziedzictwo kulturowe dla potomnych. Warto podkreślić, że Biblioteka Narodowa jest uznanym prestiżowym miejscem przedsięwzięć kulturalnych i instytucją szczególnego zaufania publicznego. Dziś obchodzimy 90. rocznicę jej reaktywowania.
Została otwarta w Warszawie w 1747 r. z inicjatywy braci Andrzeja i Józefa Załuskich. Po śmierci fundatorów przeszła pod opiekę państwa jako Biblioteka Rzeczypospolitej. W 1780 r. sejm przyznał jej prawo egzemplarza obowiązkowego wszystkich publikacji z terenu Polski. Była jedną z największych bibliotek Europy w XVIII w. Niestety w wyniku rozbiorów została zamknięta i wywieziona do Petersburga na rozkaz Katarzyny II. Do Rosji wywieziono prawie 400 tysięcy woluminów, w tym około 11 tysięcy średniowiecznych i nowożytnych rękopisów oraz ponad 24 tysiące rycin.
Biblioteka Narodowa została ponownie powołana przed 90 laty przez Ignacego Mościckiego Prezydenta RP rozporządzeniem z dnia 24 lutego 1928 r.