Puste strony książki „Niewidzialni” można przeczytać jedynie na mrozie. Pod wpływem niskiej temperatury na stronach książki odsłaniana jest jej treść. To pierwsza na świecie książka, która ma poruszyć serce, ale też całe ciało. Projekt ma zwrócić uwagę na sytuację osób bezdomnych. W książce można przeczytać m.in. wzruszające wspomnienia oraz dostrzec codzienne przykre życie osób bezdomnych. Forma książki zmusza do tego, aby czytelnik przez chwilę znalazł się w skórze bezdomnych i postawił się w ich trudnej sytuacji.
Książka „Niewidzialni”
Książka stworzona przez Fundację Kapucyńską to wspomnienia jej podopiecznych. Celem książki jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na osoby bezdomne. Książka wydrukowana jest farbą, która ujawnia litery w momencie gdy wyjdziemy na zewnątrz. Warunkiem pojawienia się liter na stronach książki jest ujemna temperatura. Żeby przeczytać całą książkę trzeba długo stać na zimnie. W efekcie zmarznięty czytelnik ma uświadomić sobie sytuację w jakiej znajduje się wielu bezdomnych. Treść książki dodatkowo porusza, bo nie jest to zwykłe opowiadanie.
Ludzie bezdomni są kategoryzowani według krzywdzących stereotypów. Zapominamy, że tak jak my mieli kiedyś pracę, domy, rodziny i przyjaciół, których stracili z różnych, nierzadko niezależnych od siebie powodów. Przez brak wrażliwości, nieustanny pośpiech, a nawet ignorancję otoczenia utracili oni także nadzieję na to, że mogą zmienić swoje życie. Liczymy, że nasza inicjatywa pomoże wpłynąć na postrzeganie osób bezdomnych, oddając im głos i pokazując ich zwykłą, ludzką wrażliwość – mówi Marek Sekretny, Prezes Fundacji Kapucyńskiej.
Autoportret bezdomnych
Książka ma nieatrakcyjną formę, bez kolorowej okładki, bez tytułu – na półce księgarni pozostałaby niezauważona i pominięta. Podobnie, jak osoby bezdomne, których niekiedy całym dobytkiem jest zwykły, szary karton. Jest jednak wyjątkowa, nie tylko ze względu na swoją surową konstrukcję. Jej strony są puste. Chcąc zapoznać się z treścią, należy opuścić ogrzewane mieszkanie i wyjść na zewnątrz w mroźny dzień. Dopiero niska temperatura, towarzysząca na co dzień osobom bezdomnym, odsłania treść zapisaną na kartach. Znajdują się na nich wzruszające wspomnienia, opisujące przykrą codzienność wiersze, reportaż, a nawet sztuka teatralna. Ich autorami są osoby bezdomne – podopieczni Fundacji Kapucyńskiej.
